จิวหลิงเฟย เป็นประมุขพรรคมารไม่ง่ายเลย - นิยาย จิวหลิงเฟย เป็นประมุขพรรคมารไม่ง่ายเลย : Dek-D.com - Writer
×

    จิวหลิงเฟย เป็นประมุขพรรคมารไม่ง่ายเลย

    ข้าไร้ความทรงจำ ร่างกายอ่อนนิ่มเหมือนผีดิบจนแทบถอดแขนตบหน้าพวกเจ้าได้อยู่แล้ว! แต่ต้องมาเป็นประมุขพรรคมารเนี่ยนะ! ให้ตายเถอะ นี่พวกเจ้าไม่กลัวพรรคตัวเองล่มจมเพราะข้าบ้างเหรอ?!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,423

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    15

    ผู้เข้าชมรวม


    1.42K

    ความคิดเห็น


    15

    คนติดตาม


    44
    จำนวนตอน :  8 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  19 ก.ค. 64 / 21:39 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



     ‘จิวหลิงเฟย

    ประมุขพรรคมาร...บุรุษผู้โด่งดังที่สุดในใต้หล้าในด้านของความโฉดชั่วอำมหิต

    ได้ตายลงไปด้วยสาเหตุสั้นๆที่ว่า...ชิ้นเนื้อจากข้าวหน้าหมูติดคอจนตาย

    ภายในเวลา 7 วัน 7 คืนเขาก็ได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยฝีมือของลูกน้องผู้ใกล้ชิด

    แต่ว่ากลับกันความทรงจำบางส่วนของท่านประมุขกลับหายไปเสียนี่?!

    ด้วยร่างกายแบบผีดิบนี้เอง จิวหลิงเฟยจึงต้องรับตำแหน่งหน้าที่ท่านประมุขอย่างจำยอม

    พร้อมต้องดูแลร่างกายที่ค่อยๆเปื่อยเฉาของตัวเองอีกด้วย

    แม้กระทั่งสละตำแหน่งก็ยังทำไม่ได้ ต้องระวังไม่ให้ชิ้นเนื้อหลุดไปให้กากิน

    ทั้งยังกล่าวสุภาษิตให้ลูกน้องฟังเป็นกิจวัตรทุกเช้า-เย็น

    อยู่อย่างคงกระพันห้ามแพ้ใคร แสดงความโฉดชั่วอย่างสุดความสามารถ

    และต้องระวังไม่ให้โดนใครแยกชิ้นส่วน หากจำต้องสู้กับศัตรู ให้ถอดแขนไล่ตีจนตาย!

    “เป็นประมุขพรรคมารทำไมมันยากแบบนี้!!!


    _______________________________________________________________________


         “ท่านประมุขโปรดสงบลงก่อน! ของพวกนี้ท่านเป็นคนทำไว้เพื่อแสดงความน่าเกรงขามต่อคนในพรรคขอรับ!” หลี่เฉินก้มหน้าพูด

         “พรรคอะไร” ข้าถามไป ตอนนี้รู้สึกกรุ่นมากกว่าจะสงสัยแล้ว

         “พรรคมารเฮยเฟิง ขอรับ ท่านคือ ประมุขพรรคมารเฮยเฟิง นามจิวหลิงเฟยผู้เกรียงไกรสยบใต้หล้า แม้แต่พรรคมารกันเองยังมิอาจหาญกล้าเข้ามา ขนาดพรรคฝ่ายธรรมมะยังต้องยอมศิโรราบ ปลิดชีพได้ทั้งสวรรค์และบาดาล เก่งกาจเหนือผู้ใดไม่มีใครเทียม ขอรับ!” หลี่เฉินรับหน้าที่ตอบจนข้าคิดว่านั่นอาจจะเป็นหน้าที่ประจำของเจ้าตัวไปแล้ว

         ถึงจะยาว... แต่ข้าชอบ

         “จิวหลิงเฟย...” ข้าทบทวนชื่อตัวเอง ส่วนฉายาพยายามเมินเฉย “ข้าจำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไร คงต้องขอให้พวกเจ้าช่วย แต่ว่าในตอนนี้พรรคข้าเป็นอย่างไรบ้าง”

         “ในครานี้พรรคมารเฮยเฟิงของพวกเรากำลังประสบเคราะห์ บนบัลลังก์ไร้ผู้นำมาดูแล แต่ว่าตอนนี้ท่านได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยไข่มุกอาญาสวรรค์ การกลับมาของท่านจะทำให้พวกเรากลับมาสู่ความยิ่งใหญ่อีกครั้งขอรับ!”

         “.....”

         ข้านั่ง... มองดวงตาของคนทั้งคู่ที่กำลังคาดหวังในตัวข้า แต่น่าเสียดาย… ร่างข้าจู่ๆก็สิ้นเรี่ยวแรง แน่นอนว่าอาการลมจับกำเริบหนัก ความรู้สึกมึนหัว ปวดตุบๆราวกับโดนของแข็งกระแทกศีรษะแบบแท้ๆส่งผลให้ข้านอนพับเป็นผัก

         'ข้าว่าพวกเจ้ากำลงประสบเคราะห์แล้วล่ะ'

    ___________________________________________________________

    -พูดคุย-

    กลับมาแต่งต่อและรีไรท์เนื้อหาบางจุดอย่างเป็นทางการครับ พอหมดสิ้นภารกิจ ผมว่าจะแต่งเรื่องนี้ทุกวันและเอาให้จบเลย จากที่คาดไว้มันน่าจะมีเนื้อหาเยอะและอัดแน่นสุดๆ มีทั้งปริศนา ความสนุก และความฮา หวังว่ามารอบนี้มือจะไม่ทื่อ(555) แถมเป็นแนว yaoi และมิตรภาพด้วยส่วนหนึ่ง มีคู่รักที่หลากหลาย แบบคู่หวานต่างเพศธรรมดาๆก็มีครับ ใครรักชอบอะไรส่วนใหญ่น่าจะมีอัดไว้เยอะเลย-- 


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น